Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Μύθοι και Πολιτική

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν καλά να διηγούνται υπέροχους μύθους και να περιγράφουν έτσι τα ανθρώπινα πάθη. Ιδιαίτερα συναρπαστικοί είναι οι μύθοι των μεταμορφωμένων ανθρώπων σε ζώα, συνήθως ως ποινή για τα σφάλματά τους και την ασέβεια απέναντι στους Θεούς.

Λαμπρό παράδειγμα η νεαρή Αθηναία Μύρμηξ, που έπιαναν τα χέρια της, αλλά η έπαρσή της την έκανε να κοκορεύεται δημόσια, ότι είχε εφεύρει το άροτρο. Όπως όμως είναι γνωστό από την ελληνική παράδοση, η Θεά Αθηνά ήταν εκείνη που πρόσφερε το άροτρο στους θνητούς. Και τιμώρησε την αλαζονεία της κόρης μεταμορφώνοντας τη σε μυρμήγκι. Όμως ο Δίας που είχε βάλει στο μάτι την όμορφη Αθηναία, της έδωσε χάρη.



Σε έναν άλλο μύθο, η Αράχνη, κόρη του βαφέα Ίδμονα από την Κολοφώνα, ήταν εξαιρετική υφάντρα. Η τέχνη της ήταν ξακουστή στα πέρατα της οικουμένης. Το τάλαντό της το χρωστούσε στην Αθηνά. Όμως η άμυαλη κόρη αρνιόταν να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στην Θεά και τόλμησε μάλιστα να την προκαλέσει σε διαγωνισμό υφαντικής.

Η Αθηνά πήρε τότε προσεκτικά κοντά της το υφαντό της Αράχνης, κεντημένο με τους έρωτες του Δία, και τυφλωμένη από την ζήλια για το τέλειο εργόχειρο, το έσκισε και χτύπησε με το αδράχτι της την νεαρή υφάντρα στο πρόσωπο. Η Αράχνη ντροπιασμένη, επιχείρησε να κρεμαστεί (Η ευθιξία ήταν από τις απαράβατες Αρχές στη Μυθολογία, βλέπετε)…. Η Θεά όμως την εμπόδισε και την μεταμόρφωσε στο γνωστό έντομο. Από τότε ζει καταραμένη να υφαίνει κρεμασμένη και τιμωρημένη για την αλαζονεία της.



Σήμερα στον τόπο που άνθησαν οι μύθοι των Ελλήνων, βιώνουμε μια σύγχρονη μορφή μυθολογίας της νεοελληνικής κοινωνίας. Από τη μία έχουμε τους αιώνιους αθεράπευτα ψυχοπαθείς του τόπου, τους της ριζοσπαστικής αριστεράς που αφού κατέφαγαν τις σάρκες τους για το διακύβευμα της εκπροσώπησης στον εκλογικό στίβο, σε μία αποθέωση της δύναμης της εσωτερικής δημοκρατίας, τώρα προχωρούν με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση.

Παραπέρα, ο απόλυτα υπερτιμημένος πρωθυπουργός που οδεύει πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, βαδίζει και στηρίζεται μόνο στη δική του προσωπικότητα, απόλυτα εναρμονισμένος με τη μοίρα της Αράχνης. Και αν η μυθική υφάντρα κατείχε την τέχνη της, μα τη συνέτριψε η Θεά, ετούτος ο καταρρακωμένος άνθρωπος, προχωρεί θλιβερά μόνος, γυμνός, δίχως τα στολίδια των μίντια που τον εγκατέλειψαν γρήγορα κι αυτά, έτοιμος να παραδώσει τη σκυτάλη στον φρέσκο, τον καταλληλότερο, πρώην παιδί που τώρα ενηλικιώθηκε και μιλά όμορφα με λεξιλόγιο περίτεχνο.

Τα χρόνια του στο στίβο της πολιτικής δεν μαρτυρούν ανανέωση, είναι όσο παλιός είναι και κάποιοι άλλοι, μα εκείνος ευαγγελίζεται καινοτομία και μέλλον λαμπρό. Αν και αυτή τη φορά πάλι θριαμβεύσουν οι Μύθοι, τότε η ενδεχόμενη αλαζονεία και έπαρση θα φέρουν ξανά τιμωρία, διαπόμπευση και τελικά λήθη. Κι έτσι, πάλι οι άνθρωποι θα μεταμορφωθούν σε ζώα, κουρασμένα, θλιβερά, γερασμένα και καταδικασμένα να γνέθουν ιστούς ή να σέρνονται στη γη.....

14 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Και αφού στους Έλληνες αρέσουν οι μύθοι, άλλη μία φορά θα πιστέψουν σε αυτούς τους παραμυθάδες..

όπως κάνουν τόσα χρόνια..

μάλλον φταίει το dna μας ε;

υπέροχοι οι "άλλοι μύθοι" οι αρχαιότεροι των σημερινών :)

καλησπέρα παραμυθού και με γειά το νέο dress!!

paramythou είπε...

Ευχαριστώ αγαπητέ Ευρύνοε,

πράγματι θα το έχουμε στο dna μας
δεν εξηγείται αλλιώς. Παραμυθιαζόμαστε εύκολα....

Μα οι μύθοι, οι αρχαιότεροι των σημερινών όπως λες, όλα τα εξηγούν
κι όλα τα λένε με σοφία,
γι αυτό ας τους κρατήσουμε στο νού
για ν αποφύγουμε άλλα λάθη

καλό βράδι!

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή τί μας λες;
Λες οτι σήμερα δεν υπάρχει ευθιξία;
Μα κάποιοι έχουν αποδείξει
οτι έχουν αρχές τουλάχιστον

giorgos papaspiropoulos γιώργος παπασπυρόπουλος είπε...

Οι μύθοι στη χώρα μας είναι πολύ πολύ ισχυρότεροι από την πραγματικότητα! Ένας ψυχοπαθής..

paramythou είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε φίλε,
αυτό ακριβώς εννοώ. Ορισμένοι θα έπρεπε να κρύβονται. Ομως είναι έξω και ζητούν και ψήφο...

Αλλοι φορούν το γαϊδουροτομάρι (κατά το πρότυπο του γνωστού παραδοσιακού παραμυθιού) και περιδιαβαίνουν απο χωρίου εις χωρίον, κάνοντας αγκαλιές και φιλιά στους ανυποψίαστους...

paramythou είπε...

Άριστερή Στρουθοκάμηλε,
Σαφώς είναι ισχυρότεροι, αλλά δυστυχώς τους διαστρεβλώνουμε σε τούτο τον τόπο και τους πλάθουμε όπως θέλουμε.

Ας ευχηθούμε να μπουν και κάποιοι ψυχοπαθείς στη Βουλή, για να μπορούμε να την αποκαλούμε και ''πολυσυλλεκτική'' όπως μας αρέσει σε μας τους Ελληνες. We live our myth...
η παραμυθού

marianaonice είπε...

Γλυκεια Παραμυθού της μπλογκόσφαιρας!
Μένω άφωνη με τον τέλειο παραλληλισμό σου της σημερινής τραγικης πραγματικότητας με την ελληνική μυθολογία!!
Το ποστ σου άπαιχτο!!!

Θα ήθελα να το αναδημοσιεύσω στον @ανεμο.
Πρέπει να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι!!
Είναι πέρα για πέρα αληθινό!!

Ευάγγελος είπε...

Οι μύθοι, θαρρώ, τρέφουν τις ελπίδες και χαρίζουν τα χρώματα στο αραχνοϋφαντο πέπλο της πολιτικής. Το πρόβλημα δημιουργείται επειδή κατά τη γνώμη μου τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια κάποιοι έχουν αντικαταστήσει τους παιδευτικούς μύθους με ανούσια και πολυλογάδικα παραμύθια...

paramythou είπε...

Mariana μου να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια.
Οι παλιοί προφορικοί ιστορητές και οι αφηγητές, μας έχουν μεταφέρει την εμπειρία και τη γνώση τους, μέσα απο τους μύθους. Αλλο βέβαια που εμείς δεν την εισπράξαμε επαρκώς!
σε φιλώ

paramythou είπε...

Ευάγγελε ναι οι μύθοι δεν μας χαρίζουν μόνο χρώματα κι ελπίδες. Μας χαρίζουν και σκοτάδι και θλίψη. Κι ότι άλλο υπάρχει γύρω μας.

Είναι γνώση συσσωρευμένη. Ομως, άλλο οι μύθοι, άλλο τα παραμύθια.
Υπάρχει βεβαια, ένας κοινός τόπος τους.

Στην πολιτική δυστυχώς, επικράτησε το κακώς εννοούμενο παραμύθι.

Fwtino_Asteraki είπε...

Μια γλυκιά καλησπέρα και απ μένα και καλό Σ/Κ!

Δεν τα ήξερα όλα αυτά ούτε ποτέ τα είχα φανταστεί..(για τα αρχικά μιλάω)
όσο για τα υπόλοιπα απ την αρχαιότητα ακόμα βλέπε Όμηρο Οδύσσεια και λοιπά ότι όποιος ήταν πλεονέκτης υπέρυπέριφανος φθονούσε παρέβαινε τους νόμους όχι μόνο τους ανθρώπινους αλλά και τους Θεικούς είχε και τις ανάλογες κυρώσεις!

Ίσως η μεταμόρφωση ανθρώπων σε ζώα να συμβόλιζε την σημασία του ανθρώπινου όντος ως νοήμων όν! και ΟΧΙ ως ζώο!

Τώρα για το σήμερα έχω να πω μονάχα πως ξέρουμε ένα πράγμα...οτι δεν χρειάζεται να μεταμορφωθεί κάποιος "άνθρωπος" σε ζωό απλά γιατί κάθε μέρα επικοινώνουμε και παρελαύνουν μπροστά μας "μόνο" ζώα και ας είναι δίποδα!

Καλό και όμορφο βράδυ!

paramythou είπε...

Φωτεινό μου Αστεράκι εχεις δίκιο οτι η μεταμόρφωση ανθρώπων σε ζώα συμβόλιζε την σημασία του ανθρώπινου όντος ως νοήμονος όντος, και ΟΧΙ ως ζώου.

Ως οπαδός της δύναμης των παραμυθιών, αυτην την πεποίθηση έχω κι εγώ. Οσο για εκείνους που χρησιμοποιούν τη λέξη ''ζώο'' διαφορετικά, ε ναι. Μάλλον στερούνται νοημοσύνης ....

Ανώνυμος είπε...

Gia zoa tous vlepeis agapiti mou?
Tote min pas na tous psifiseis.
Katse me tous mythous sou
ki astous aftous
na kanoun ti douleia tous.

paramythou είπε...

Ενα απλό ερωτημα αγαπητέ ανώνυμε: Ποιά είναι η δουλειά τους;