Ο τελευταίος επισκέπτης

Απόλαυσα στο υπόγειο του Ιδρύματος Κακογιάννη, τη Φλώρα Γκόφορθ, να δέχεται ξανά τον τελευταίο της αμφιλεγόμενο επισκέπτη στη μοναχική βίλα της που είναι χαμένη μέσα στα πεύκα, σ' εκείνο το χλιδάτο σπίτι με την συγκλονιστική θέα και την ιδιωτική παραλία. Με τα χρόνια να την έχουν βαρύνει, άρρωστη, πάντοτε αριστοκρατική και πάμπλουτη, υπαγορεύει ακόμα -όπως είχε προβλέψει ο Tennessee Williams- τα απομνημονεύματά της στη γραμματέα της.

Την αποκαλεί ακόμη Μπλάκι, την παιδεύει πάντα με τις ιδιοτροπίες της, την αντιμάχεται, μπορεί και να την ζηλεύει, γιατί εκείνη είναι πιο νέα και εργάζεται διαχειριζόμενη το δύσκολο χαρακτήρα της αφεντικίνας της με θαυμαστό τρόπο.  Αρκετά κυνική, πολύ αποστασιοποιημένη, η Μπλάκι είναι η απόλυτη επαγγελματίας.  Δεν παραλείπει να θυμίζει σε κάθε ευκαιρία στην Φλώρα ότι είναι κοντά στο θάνατο μα εκείνη δεν θέλει να το πιστέψει.  Αποζητάει ανδρική συντροφιά και... ω του θαύματος, καταφθάνει στη βίλα απρόσκλητος ένας νεαρός, διόλου άπειρος κι αμόλυντος.

Την ώρα που εκείνη βρίσκεται βυθισμένη στο ρυθμό της διήγησης της... ανεκδιήγητης ζωής της -ενός παρελθόντος πλούσιου απο κάθε άποψη- κι ενώ οι επισκέπτες που περνούν απο την βίλα που άλλοτε ήταν το κέντρο των κοινωνικών εκδηλώσεων, είναι ελάχιστοι, καταφθάνει ο άγνωστος.  

Απασχολημένος με διάφορες ζάμπλουτες κυρίες ο Κρίς Φλάντερς δεν είχε τύχει ποτέ να περάσει απο αυτό το μοναχικό μέρος, αυτό που ήταν κάποτε το must place για διάσημους ανθρώπους της τέχνης, που υπήρξε χώρος δεξιώσεων και υψηλών συναναστροφών της καλής κοινωνίας.  Πρόκειται για έναν ζιγκολό που δεν βρίσκεται πλέον στην πρώτη του νιότη. 

Σαν να έχει αυτή η επίσκεψη τα σημάδια της μοίρας του αναπόφευκτου. Εκείνος κάνει αυτό που γνωρίζει και στο οποίο έχει ασκηθεί.  Συνοδεύει γηραιές πλούσιες κυρίες προς το θάνατο. Σαν άγγελος που θέλει να τους προσφέρει λίγη χαρά την ύστατη ώρα, σαν χορηγός ευθανασίας, σαν οπορτουνιστής, ή σαν κομιστής ενός μαύρου αναπότρεπτου μηνύματος...

Η Φλώρα καλεί στο καταφύγιό της στη Ντιβίνα Κοστιέρα την άλλοτε επιστήθια φίλη της Κόνι Ρίτζγουέη που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, για να μάθει για τον αινιγματικό άνδρα, να λύσει τις απορίες και τα ερωτήματα της...

Πολύ πιστός στην εμμονή του περί απόσυρσης του ανθρώπου, όταν τελειώσει ο κύκλος του, ο Τ.Ουίλιαμς έγραψε τον Τελευταίο Επισκέπτη το 1959.  Στην Ελλάδα ανέβηκε το 2004 με την Αντιγόνη Βαλάκου και αυτές τις μέρες η Νόρα Κατσέλη ενσαρκώνει απόλυτα τη Φλώρα Σίσσυ Γκόφορθ και τον διακαή πόθο της να ζήσει ως το τέλος με τον απόλυτο τρόπο που έζησε τα νιάτα της.  Το αναπόφευκτο πεπρωμένο όμως που υπήρξε μόνιμο θέμα διαπραγμάτευσης για τον θεατρικό συγγραφέα, φέρνει το τέλος.  

Η Βάνα Πεφάνη, στο ρόλο της αυστηρά ρεαλίστριας Μπλάκι, βάζει "στον πάγο" την Φλώρα Γκόφορθ ακόμα και με το βλέμμα της.  Στο ρόλο του νεαρού, όχι και τόσο αθώου, Κρίς Φλάντερς, ο Σόλων Τσούνης και στο ρόλο της Κόνι, η απόλυτα ταιριαστή Νεφέλη Ορφανού.  Ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης έκοψε κι έραψε την ιστορία (σε μετάφραση Ερρίκου Μπελλιέ) προσαρμόζοντάς την στο χώρο του υπογείου του Ιδρύματος Κακογιάννη (σε σκηνικά Γ.Λυτζέρη), προσθέτοντας ευρηματικά δυο ανδρικές παρουσίες αθέατες για τους ηθοποιούς και την ιστορία , που διευκολύνουν με τον πιο διακριτικό τρόπο την εξέλιξη των πραγμάτων στην παράσταση.